Op deze pagina kun je zoal lezen wat me zoal bezighoudt in het dagelijkse leven, maar er staat ook een stukje geschiedenis ... Het is nog een beetje saai allemaal zoveel tekst, maar binnenkort ga ik deze pagina wat opleuken met wat foto's! Klik op de onderstaande links om door de pagina heen te komen ;-)
Het internaatbeleid, van zeer Christelijk tot aan wat
vrijer
Excursies,
kampen en werkweken
Wegen met kronkels, wijsheid door waar te nemen
Systeembeheer ... Das weer wat anders :-)
Werk vinden ... Niet moeilijk, maar werk krijgen? Pffff!
Van zelfontplooiing naar freelance spiritueel werker
... Dit is eigenlijk iets wat ik me al heel lang aan het afvragen ben, want anderen denken veel over je te kunnen weten, maar weten ze eigenlijk wel wat over zichzelf? En zo ja, wat weten deze mensen dan over zichzelf? Waarschijnlijk net zoveel als dat ik van mijzelf weet, als dat ik ook van anderen weet :-)
... Als ik mezelf dan toch mag omschrijven, dan omschrijf ik mezelf als zijnde een prettig gestoord meisje, geboren in 1975 en nog wel bijna in de lift (van het ziekenhuis) en ja, ik leef nog steeds een beetje in het studententijdperk, al ben ik mijn adolescentie al ver te boven geloof ik LOL! Ik heb nu ook eenmaal voor een weg gekozen waarbij men niet stil mag en kan blijven staan, dus ja ... Dan krijg je dat ... Ook al hebben mensen in mijn omgeving het er soms maar wat moeilijk mee!
... Maar jaah ... Laten we wat serieuzer zijn ;-) Ik heet Marielle Vaassen, ik leef samen met wat diertjes in een klein huisje, mijn clannetje, en mijn hobbies? Tsja ... Dat zijn er eigenlijk veel teveel! Een aantal van deze dingen zul je tegen komen op de index pagina, weliswaar gecategoriseerd anders komt niemand er meer uit ... Maar ik hoef me eigenlijk ook nooit te vervelen, wat ik sowieso eigenlijk al nooit doe :-)
Het is beter om (mezelf) af te vragen wat me bezighoudt, daar kan ik wel het een en het ander over vertellen. Eigenlijk ben ik meer een vanalles-en-nogwat-doener, zoals ik al in het vorige stukje schreef heb ik hobbies in overvloed, maar een aantal zal ik onder de loep gaan nemen op deze site. Ik houd me van zeer jongs af aan al bezig met dieren, muziek, tekenen, fotografie, computers, maar ook met spiritualiteit ...
Deze dingen die me zoal bezighouden, spelen een belangrijke rol in mijn leven, omdat het allemaal deeltjes zijn die eigenlijk gewoon bij me horen, ook al vanaf jongs af aan! Bepaalde dingen die ik op mijn site ga uitdiepen zijn echt hobbies, andere dingen behoren meer tot "the way of life", een soort levensvisie dus, die in de loop van de tijd is ontstaan, en ook niet voor niks! Nu dan maar eerst wat achtergrond informatie ...
Toen ik 2 maanden oud was ontdekte men dat ik een visuele beperking had (en heb). Nu ben ik niet het type mens wat daarmee te koop loopt, maar ik kan er wel gemakkelijk over praten ;-)
Toen ik geboren werd was ik nagenoeg blind, maar toen ik 3 jaar was en ik met beide ogen ongeveer 5 procent zag, wist ik al dat mijn linker oog vooruit zou gaan en mijn rechter oog achteruit. Dat gebeurde ook, hoewel niemand toen nog wist wat mijn prognose zou zijn! Nu zie ik met mijn linker oog 24 procent en met mijn rechter oog maar 0,56 procent ;-)
Ik ben dus geboren met een oogzenuwafwijking. Dus eigenlijk zijn mijn oogzenuwen niet goed ontwikkeld en daarbij heb ik ook nog nystagmus (ongecontroleerde oogbewegingen doordat ogen nu eenmaal naar 1 punt willen zoeken wat ze niet kunnen vinden, dus dan krijg je "wiebelende oogjes", zie voor meer specifieke informatie bij Links), maar ik ben ermee geboren, dus eigenlijk en feitelijk weet ik niet beter dan dat het zo is en ik kan er prima mee leven, maar als mensen vragen hoe en wat ik zie, dan kan ik dit slechts duidelijk maken met onderstaande foto's en zelfs deze foto's zijn eigenlijk maar slechts situatieschetsen ...
Foto 1: Foto zoals een goedziend iemand mijn huisje zou zien.
Foto 2: Foto van mijn huisje 24 procent zicht.
Foto 3: Foto van mijn huisje 0,56 procent zicht.
Eigenlijk is dit heel erg betrekkelijk allemaal, want ik zie nu niet echt wazig of vaag, maar wel met bewegend beeld, dus je moet je er ook bij voorstellen dat het beeld wat je ziet dat dit ook nog vergelijkbaar is met wanneer je naar een bibberend beeld van een TV kijkt maar dan zonder sneeuw ertussen (dit heet in het Latijn dus nystagmus), maar toch heb ik geprobeerd om dit zo goed mogelijk weer te geven, wat gewoonweg heel moeilijk is omdat er zoveel soorten en maten van slechtziendheden bestaan ...
Vanaf jongs af aan heb ik dus al te maken gekregen met doctoren, professoren, pedagogen, orthopedagogen, psychologen en meer van dit soort deskundige lieden, met als gevolg dat ik als kleuter naar een medisch kinderdagverblijf (Tomteboe in Eindhoven) ben gegaan en als basisschoolkind ging ik naar een instituut voor blinden en slechtzienden in Grave, wat toentertijd de Wijnberg heette, later heette het Theofaan, nu heet het Sensis ... Ik heb daar voornamelijk in het Theofaan-tijdperk gezeten, vandaar dat ik het vaker over Theofaan heb, dan over Sensis of over de Wijnberg ... Op Theofaan heb ik de basisschool gedaan en de MAVO, dus Voortgezet Speciaal Onderwijs ...
... Een foto van mij toen ik 7 was ofzo ;-)
Tot mijn 7e heb ik bij mijn ouders gewoond en had ik eigenlijk een onbezorgd gezinsleven bestaande uit vader, moeder, broer en diertjes om me heen, behalve dan dat ik op een medisch kinderdagverblijf zat, dus "er moest echt wel wat speciaals met me zijn"! Toen ik 7 werd ben ik naar Theofaan in Grave gegaan, wat toen nog de Wijnberg heette ... Ik ging toen in de weekeinden naar huis toe en door de weeks was ik in Grave. Er waren ook kinderen die 's woensdags naar huis mochten en dan donderdags weer terugkwamen, maar dit mocht ik nooit omdat mijn ouders vonden dat ze te ver weg woonden en bovendien had mijn vader toen al een eigen bedrijf ... Tsjaah ... Mijn ouders , meestal mijn moeder, brachten en haalden mij gewoonlijk naar en van het internaat.
De eerste keer dat ik daar kwam dacht ik echt van: "Wat is het hier groots!" Afijn, ik kwam in een groep met 15 kinderen die allemaal een stuk ouder waren dan dat ik was. Ik was 7, maar de jongste die boven mij zat was al 13, en de rest van de kinderen waren allemaal ouder (zo rond de 15-16-17 jaar!). De meeste kinderen waren jongens, naast mijzelf waren er slechts 2 meiden. We sliepen op een slaapzaal waartussen een schot zat die je kon verplaatsen. De jongens hadden het grootste gedeelte van de slaapzaal, wij, de meisjes dus, het kleinste deel. We hadden een centrale kledingkast opgedeeld in vakjes waar we onze kleren konden neerleggen en ik weet nog wel dat mijn moeder altijd naamplaatjes in de kleding moest naaien om te voorkomen dat al die kleren door de war zouden komen. Omdat het internaat op een moeras was (en is) gebouwd zaten er altijd heel veel muggen in de lente en in de zomer en we hadden dus zo'n muggenlamp middenin de slaapzaal hangen. Dat ding gaf ultraviolet licht af en als er een mug in vloog dan kraakte dat verschrikkelijk LOL!
We hadden 4 groepsleidsters en dan hadden we ook nog 1 paviljoenshoofd die toezicht had op 1 paviljoen, dus 1 poot waarin 2 of 3 groepen waren gevestigd en die uitkwamen op een hele lange, brede gang, die we altijd de Grote Gang noemden ...
Het leven op Theofaan was op zich niet zo slecht, maar echt een ideale gezinssituatie was het nu ook weer niet, en dat miste ik weleens! Thuis was ik gewend om gewoon mijn boterham dicht te vouwen en op te eten, op Theofaan moest je met mes en vork eten en moest je ook minstens 1 boterham met vlees en eentje met kaas eten en mocht je eigenlijk maar 1 of 2 boterhammen met zoet beleg. Thuis kon ik ook 's avonds sinas pakken, op Theofaan kreeg je meestal ranja of thee, behalve als er een groepsfeest was of iemand was jarig of tijdens de disco avonden van Teike (de discotheek)! Door de weeks ging ik dus om 8 uur 's avonds al naar bed (vooral toen ik nog jong was maar toen ik 18 was mocht ik nog steeds niet later dan 10 uur 's avonds naar bed), terwijl het thuis vaak wel 10 uur werd ... Dat waren allemaal van die kleine dingen zo ...
Ook als je met een probleem zat kon je niet altijd zomaar bij de groepsleiding terecht, want er waren nog 15 kinderen die ook weleens aandacht nodig hadden ... Niet dat ik nu zo jaloers ben aangelegd ofzo, maar ik miste gewoon een soort warmte, de warmte die ik tot mijn 7e wel gekend heb ... Er was wel een psycholoog waar half Theofaan elke week wel een keertje kwam, maar zonder psychologen als persoon zijnde aan te willen vallen, verlenen ze wel hulp vanuit boekjes gezien, dus echt de hart tot hart hulpverlening dat kon niet echt aangezien het allemaal toch pedagogisch verantwoord moest zijn en blijven!
Er waren zeker ook hele gave dingen op Theofaan te beleven !!! Elk jaar hadden we een muziekavond, een playbackshow, een Carnavalsbal met vaak een live band en de Graafsche harmonie en de Raad van 11, een Paasbal, elke 2 weken disco, stijldansen, paardrijden, kinderkoortje, pianoles, keyboardles, gitaarles, een basisschoolbandje en een bandje voor degenen die op het voortgezet onderwijs zaten, percussiegroep, judo, schaken, voetbal, showdown (een soort tafeltennis voor blinden), goalball (een soort balsport voor blinden), wandelclubs, als er 's winters ijs lag ook schaatsen, kanoën, zwemmen, pottenbakken, toneelclubjes, een eigen intern radiostation (Radio Troubadour) en ga zo nog maar even door! Er was altijd wel wat te doen en dat was op zich wel gaaf ...
Zo heb ik bij verschillende clubs gezeten, onder andere een blauwe maandag op paardrijden, maar ik heb voornamelijk pianoles, gitaarles, kinderkoortje, de schoolbands en tekenles voor mijn rekening genomen ;-) Later kwam daar ook nog een mediteer-clubje bij ...
De muziekavonden waren voor mij altijd hele drukke tijden, aangezien ik altijd zoveel deed op muzikaal vlak LOL! Ik heb het ooit eens voor elkaar gekregen om op 1 muziekavond wel 5 keer op het podium te staan :-) Al deze muziek anekdotes staan te vinden onder de link Kunst ...
Verder hadden we ook nog elke 2 jaar een Theofaan-dag. Dat was een soort evenementendag met elke keer weer een ander thema ... Zo is al eens het thema Muziek aan de orde geweest, maar ook Circus, Vervoer en nog een heleboel andere dingen!
Verder hadden we ook nog een grote speeltuin en een kinderboerderij waar je kon paardrijden, maar er waren ook geitjes en kippen en eenden enzo, duiven, een voliere en je kon er voor konijnen zorgen ... Heel vroeger hadden we ook een ezel ... Verder was er een plantenkas waar je naast geraniums ook groenten kon verbouwen en er was veel bos, een aantal vijvers en ook nog een rivier, de Raam, die dwars door het terrein van Theofaan heen loopt ...
Het terrein van Theofaan was en is erg groot! Vooral als klein kind vond ik het maar groots en bombastisch daar! Je had er de Grote Gang waaraan allemaal zijgangen lagen, de poten, en in elke poot zaten 2 of 3 groepen. Als je vanaf de Grote Gang zo'n poot in kwam, dan had je aan de rechterkant van die poot dan de woonkamers met keukens, aan de linkerkant de toiletten, bad en douche gelegenheden en heel vroeger had je achterin slaapzalen, maar later werden deze verbouwd tot een gang met slaapkamers, dus toen kreeg iedereen een aparte slaapkamer wat wel fijn was, want ook de muggenlampen verdwenen onder de grond, aangezien er onder die Grote Gang en de poten ook nog kruipruimtes lopen, sterker nog ... Er ligt een geheel gangenstelsel dat ook nogeens verbonden was met de WO2 bunkers die in de bossen op het Theofaan terrein liggen! Als je de poten uit liep (want dat kun je ook nog doen) dan kwam je uit op een heel lang voetpad wat langs alle poten afloopt (want het bestaat nog steeds allemaal), helemaal vanaf de plantenkassen naar de receptie, met zijwegen naar de scholen, maar ook naar de kinderboerderij en naar de bossen met bunkers ;-)
In die groepskeukens kon je koken, maar meestal werden de maaltijden bereid in een grote centrale keuken die helemaal aan een van de uiterste uiteinden van die Grote Gang lag, net als het personeelsrestaurant en de civiele dienst en vroeger lag daar in de buurt ook de MAVO, VBO en handboekbinderij en in de beginjaren dat ik op het internaat zat had je daar in die flat die daar lag de Steffenberg zitten ... Dat was een bejaardentehuis voor blinde en slechtziende ouderen wat later naar Vught verhuisd is en ik weet nog wel dat de Steffenberg in een van die torens op de uiteinden van de Grote Gang zat, welke, dat ben ik even kwijt ... Later is in de flattoren bij de centrale keuken een deel van het Regionaal Centrum gekomen. Daar aan de buitenkant had je de tuinkassen liggen en als je een stukje terug liep die Grote Gang weer in had je aan de linker kant een zijgangetje waar wat muzieklokalen lagen en het kamertje van Leo van Ierland die toentertijd activiteitenbegeleider was en helemaal achterin had je dan de Kring, wat in het Wijnberg tijdperk nog gewoon de Kapel heette, want daar werden alle kerkdiensten gehouden, maar ook alle grote feesten zoals Muziekavond en Carnavalsbal en dergelijke. Die Kring, dat was een groot, rond gebouw helemaal opgetrokken uit hout en glas-in-lood bovenin en een heel apart dak. Achterin die Kring had je aan de linkerkant een heuse ruimte met bar en draaitafel en dansvloer, en dat was dus discotheek Teike ... Teike betekent eigenlijk Theootje, maar is eigenlijk de Limburgse variant ;-) Aan de rechterkant had je nog zo'n soort ruimte maar dan iets kleiner, en dat was de Stilteruimte (wel lekker tegenstrijdig LOL!) en daar werden adventvoorbereidingen gedaan, maar later was daar ook het mediteer-clubje ;-) Je kon in die Kring ook nog naar boven, en daar was een verdieping met de Speel-o-theek waar je speelgoed, spelletjes en dergelijke kon huren ...
Aan de andere uiteinde van die Grote Gang, had je 2 groepen zitten waar kinderen zaten, eigenlijk jongeren, die wat meer zelfstandiger moesten leren worden. Die hadden de slaapkamers in een flat zitten. Daarvoor had je nog een trap naar boven, waar je uitkwam bij de Gezondheidszorg, receptie, administratie en directie en daar waren ook de vergaderzalen ...
Het internaatbeleid, van zeer Christelijk tot aan wat vrijer
Toen ik op Theofaan kwam, leefden we nog in het Wijnberg tijdperk, het heette toen ook nog de Wijnberg ... De Wijnberg was erg Rooms Christelijk ... Je moest er voor elke maaltijd bidden en meestal was dat het Onze Vader, en na elke maaltijd dan bedankten we de Heer voor de lekkere maaltijd. Ik moest daar als klein, nogal vrijgevochten, meisje erg aan wennen, want hoewel we bij ons thuis wel Rooms Katholiek waren, deden we dit nooit, bidden althans! Verder moest iedereen bij elke viering aanwezig zijn, ook al was je Moslim, en er zaten toch enkele Turken en Marokkanen bij ons op school en het internaat. Op zich werd je als Turk of Marokkaan wel in je waarde gelaten, daar niet van, maar Moslim meisjes mochten bij ons op het internaat en op school geen hoofddoekje dragen! Dat niet ... Aan de Ramadan doen, dat kon wel aangezien we ook elk jaar zelf een vastenactie hadden maar dan deden we meestal een sponsorloop of een of andere wedstrijd en ging het geld naar een goed (meestal Afrikaans) doel, maar met moeite, maar als er dan bijvoorbeeld Suikerfeest was, dan keek de directie ook weleens de andere kant uit als er dan een dagje extra vrij werd genomen ...
We hadden op het internaat ook een soort oproepsysteem via speakers in het plafond en dat hoorde je dan door het gehele complex! Er werd niet alleen maar omgeroepen of een bepaalde persoon naar een bepaalde plek (receptie, gezondheidszorg, administratie) wilde komen of dat er telefoon voor diegene was, maar elke morgen rond ongeveer dezelfde tijd en dat werd meestal in de loop van de dag herhaald, kreeg je dan ook huishoudelijke mededelingen te horen, maar OOK, en dat vond ik wel grappig, wie er jarig waren voor die dag of wie er een jubileum had te vieren, en in de beginjaren was ik altijd aan het opletten of ze mij niet vergaten op mijn verjaardag LOL! Ach jaah ... Dat krijg je als je jong en vrijgevochten bent ;-)
Elke groep had ook een piano en bij 1 groep hadden ze zelfs een heus kerkorgel in de hobbyruimte staan ... Ik ging daar weleens op zitten spelen, en dan ging dat ding uiteraard knoerhard! Vonden de buren niet zo gaaf, ik wel ;-)
We hadden in het begin ook nog een pater als pastoor, Piet Vermeer die pater Piet werd genoemd ... Een hele lange slungelige, maar ook statige oude man en door de leerlingen werd hij altijd Pater Snickers genoemd ... Als je namelijk iets voor hem deed kreeg je altijd een Snicker, en als hij die niet had, dan kreeg je een Mars of een Nuts of een Bounty en toen had je ook al Twix alleen heette dat toen nog Raider ;-) Hij was altijd heel betrokken en hij bracht de dingen ook altijd leuk met de nodige humor en als er dan leerlingen de Communie gingen doen, dan mochten de leerlingen altijd het gewaad uitzoeken en mochten ze gewoon in zijn garderobe neuzen wat ze leuk vonden ... Tsjaah ... Later is hij van Theofaan gegaan en is hij in Nijmegen gaan werken in een verpleegtehuis waar we ook nog een keertje hebben gezongen en gespeeld met het kinderkoortje.
Toen kwam Rens Stobbelaar in de plaats (hij is inmiddels ook alweer weg daar), een pastor, en dat was ook een toffe peer! Sindsdien werden de dingen wat soepeler ... Het omroepsysteem werd afgeschaft en Rens was ook degene die meditatieavonden organiseerde en begeleidde! Hij was dus eigenlijk diegene die dat mediteer-clubje ook had opgezet ;-) We hoefden ook niet meer te bidden voor het eten, maar daarvoor kwam een minuut stilte in de plaats ... De vieringen, die bleven wel, evenals het kunnen doen van Communie en Vormsel wat werd begeleid door een deken ... Ik was daar zo'n beetje de huispianist bij elke viering in de Kring ... Iets wat me daarna nog lang achtervolgd heeft, ook bij ons in het dorp waar ik ook nog weleens wat mocht spelen in de kerk LOL!
De school lag op het Theofaan terrein los van het internaatgedeelte, maar hoorde er in zekere zin wel bij, het stond op hetzelfde terrein, al werd het gescheiden door het riviertje de Raam, een zijriviertje van de Maas. Hoewel het VSO (Voortgezet Speciaal Onderwijs) gedeelte eigenlijk heel lang aan het internaatgedeelte heeft vastgezeten, is dit gedeelte later bij de basisschool gaan zitten, dus zijn er als het ware 2 poten extra aan vast gebouwd ;-)
De basisschool bestond uit 2 scholen en nog een aparte kleuterschoolvleugel (dat waren maar een paar klassen) ... De 2 andere scholen die wel aan elkaar verbonden waren, was de school voor slechtziende basisschool leerlingen en de school voor blinde basisschool leerlingen ... Helaas was dat in de tijd dat ik op de basisschool zat nog niet geïntegreerd! Toen ik 9 was had ik dat eens aan de directrice gevraagd waarom dit nog niet geïntegreerd was, toen ik daar eens voorbij liep, maar zij wist er geen zinnig antwoord op te geven ... Het enige wat ze kon zeggen "Het was beter zo, want blinden hebben nu eenmaal soms andere behoeften en op bepaalde vlakken meer aandacht en tijd nodig dan slechtzienden." Ik vroeg me toen al stellig af in hoeverre deze uitspraak klopte, maar goed ... De 2 scholen zijn pas samengegaan toen ik in de brugklas van de MAVO zat!
De school voor blinde basisschool leerlingen en de school voor slechtziende basisschool leerlingen hadden ook iedereen aparte speelplaats, hoewel we wel samen beide gymzalen deelden. We hadden namelijk een kleine gymzaal en een grote gymzaal. De kleine gymzaal was meer bedoeld voor de wat jongere (kleuter en basisschool leerlingen), de grote gymzaal daar kwamen de wat oudere basisschool leerlingen, de leerlingen van het VSO, maar we hadden daar ook onze buitenschoolse sportclubs en er was een hele tijd lang volksdansen (LOL! Dat heb ik ook nog gedaan, net als stijldansen, gheeh!) ... De kleine gymzaal lag in de buurt van de kleuterschool vleugel, net tussen de school voor blinde basisschool leerlingen en de school voor slechtziende basisschool leerlingen in, maar de grote gymzaal lag in het deel van de school voor slechtziende basisschool leerlingen, boven het zwembad, want dat hadden we ook nog! Dat zwembad was een normaal zwembad waar je baantjes kon trekken en waar je zowel zwemles als kanoles kreeg, maar er was ook wel vaak vrij zwemmen hoor ;-)
De klassen op de basisschool waren altijd heel klein, vaak zaten er niet meer dan 8 leerlingen in, hoewel we in Groep 7 en 8 toch met z'n 13'en waren! Het onderwijs vond ik op zich erg goed. Naast de algemene vakken zoals Taal, Rekenen, Geschiedenis, Aarderijkskunde en Biologie, kregen we dus ook gymles, zwemles, handvaardigheid, maar we hadden ook elke vrijdag School TV Weekjournaal en we hadden dus ook een heuse dokaruimte waar TV's stonden en ook een diaprojector (want we spreken nu over de tijd dat de Commondor 64 computers hun hoogtij vierden LOL!), daarnaast hadden we ook Muziek, Tekenen en voor de blinde leerlingen was er dan ook stoklooples bijvoorbeeld. Wat ik ook wel vond was dat men er alles aan deed om iedereen wel een gedegen kennis mee te geven, want zo kregen de blinde basisschool leerlingen ook gewoon biologieles en men had er een hele vitrinekast vol opgezette dieren zoals kleine zoogdieren en vogels, maar bijvoorbeeld ook een aantal insecten nagemaakt maar dan uitvergroot en ook doorsnedes ervan en dergelijke, dus dat zat wel goed ;-) Het was alleen wel jammer vond ik dat men soms teveel op iemands gedrag lette om zo het leervermogen van diegene te bepalen, maar jaah ... Verder vond ik aan het onderwijssysteem op zich niks verkeerds, en qua schoolgebeuren vind ik dat ik daar behoorlijk wat heb mogen leren!
Naast de lesinhoud die goed was, werd er ook ergonomisch rekening gehouden met leerlingen, want zo had je opzettafels en later dus tafels waarvan je het blad kon kantelen zodat je als slechtziend zijnd figuur niet helemaal voorover hoefde te hangen, sommigen hadden een lamp, anderen niet, dus ook hiermee werd wel perfect rekening gehouden, en dus nog meer als je zelf heel goed kon aangeven wat jouw wensen daar in waren! Dat laatste ging mij eigenlijk altijd wel goed af :-)
Verder hadden we ook elk jaar een Sportdag, zowel intern gezien (voornamelijk voor de basisschool leerlingen) als ook extern gezien (voor de VSO leerlingen). Interne sportdagen werden meestal op het terrein zelf gehouden, aangezien we buiten ook nog een atletiekbaan en verspringbak hadden. De sportdagen van het VSO waren meestal wat nationaler en werden georganiseerd in samenwerking met andere instituten voor blinden en slechtzienden (meestal met Bartimeus en Visio), en dat was ook wel leuk want de beste leerlingen kregen na afloop een medaille (en vooral in atletiek waren er bij ons een stel die ERG goed waren, zoals Omar, dat was een hele lange Afrikaanse jongen, bijvoorbeeld LOL!). Elk jaar was deze sportdag ook weer op een andere locatie ... Zo zijn we al eens in Zwolle geweest en in Zeist bij Bartimeus bijvoorbeeld, maar het is ook weleens op Theofaan zelf geweest. Ik was en ik ben nooit zo goed in sport :-)
Verder hadden we op de basisschool ook altijd schoolmelk (die weleens naar karton en plastic smaakte, gheeh!) in van die geplastificeerde kartonnen bekertjes met aluminium dekseltje ... Melk De Witte Motor, want men vond dat men zo gezond mogelijk moest leven en wat dat betreft hield men je wel scherp in de gaten, op medisch vlak ... Naar mijn idee weleens te scherp .....
Hoewel er op het onderwijs op zich weinig aan te merken valt, want deze is altijd goed geweest, bestond er op Theofaan nauwelijks een anti-pest beleid ... Men had meer de instelling van "Schelden doet toch geen pijn." en bovendien werd er ook nog onderscheid gemaakt wanneer je op school gepest werd of op de groep (internaat), want als je op school een probleem had, dan moest je dat maar met de schooldirectie bespreken, had je op de groep een probleem, dan moest je dat maar met de groepsleiding bespreken of met het paviljoenshoofd of met de psychologe (waarvan ik het idee had dat deze ook maar een beetje als speelbal hierin werd gebruikt)! Anderzijds was het systeem wel zodanig krom, dat de school wel de groepsleiding en je ouders op de hoogte stelde en dat de groepsleiding ook de school en je ouders op de hoogte stelden als er wat aan de hand was, dus helemaal eerlijk en waterdicht was dat systeem nu ook weer niet ... Buiten het feit om dat dit systeem krom was, ken ik ook maar weinig ouders die tegen hun kinderen zullen zeggen dat als ze op school gepest worden dat ze dat dan maar op school op moeten lossen en niet thuis ... Ik zou als ouder dan toch eerst verhaal gaan halen bij de meester of juf, of desnoods bij de directie van de school en dan ook nog de ouders van die pestkoppen opbellen, maar jaah ... Ze wilden zich er gemakkelijk vanaf brengen! Dus alleen al op dit punt de dingen bekijkend merkte je gewoon als leerling dat het leven op een internaat toch net weer wat anders was dan thuis in een gezin .....
Ik ben als kind, zowel op de basisschool als op de MAVO, vaak gepest of genegeerd geweest, maar had door het ontbreken van een deugdelijk beleid al snel het idee dat ik nergens echt terecht kon met mijn problemen ... Het heeft nu in het dagelijks leven zo zijn voordelen, maar ook zo zijn nadelen ... Enerzijds pas je wel op op wie je kunt vertrouwen en wie niet en heb je met vallen en opstaan mogen leren om jezelf een weg te banen door deze maatschappij (want het is toch een beetje het "survival of the fittest" idee), anderzijds loop je steeds weer tegen stukjes uit je verleden aan, juist OMDAT je alles zelf hebt moeten doen, juist OMDAT je nooit echt serieus genomen bent en juist OMDAT je als kind teveel als speelbal bent gebruikt! Als jong kind al wist ik ook waar het op uit zou draaien wanneer er geen goed anti-pest beleid zou zijn ... Ik was toen een jaar of 9, sinds 10 jaar bestaat er hier in Nederland voor scholen een deugdelijk anti-pest beleid, maar het had voor mij al 10 jaar daarvoor mogen komen, omdat ik de mensen bovenstaand stukje tekst al had mee kunnen geven ... Ik gaf deze wijsheden wel mee aan de psycholoog, maar die kon er ook niet zoveel mee dan alleen maar naar luisteren en het vanuit haar vakgebied weer (vaak op een niet volledig juiste manier en vanuit boekjes gezien) benaderen .....
Excursies, kampen en werkweken
In de tijd dat ik op Theofaan zat gingen we ook wel regelmatig op kamp en dergelijke. Per groep op het internaat was het verschillend ... De ene groep organiseerde elk jaar een groot feest, de andere groep ging elk jaar op kamp. Verder was er altijd wel de mogelijkheid om eens naar een museum te gaan met een van de groepsleiding ... Met een clubje of gewoon met z'n tweetjes ...
Op de basisschool gingen we niet zo vaak op kamp, vaak werd dat per klas of per 2 klassen geregeld, maar eerder gingen we op excursie voor een dagje ... Eigenlijk ben ik alleen maar toen ik in groep 3 zat op kamp geweest, ook later nog wel een keertje toen de school een aantal jaren bestond zijn we met de hele school naar Het Vennebos in Hapert (CenterParcs) geweest ... Toen zijn we ook echt een weekje gezellig met de hele slechtziendenafdeling van de basisschool op kamp geweest.
Op het VSO was het een ander verhaal ..... Het ene jaar gingen we met z'n allen naar het Harz gebergte in Duitsland ... Dan gingen we op wintersport en ging de ene groep skiën en de andere groep langlaufen en sliepen we altijd in de Eichfelder Hütte van Herr Schtahmer, het andere jaar ging de onderbouw meestal naar Zeeland in de buurt van Renesse ergens, en de bovenbouw ging naar Londen of naar Parijs ... Dat was dus steeds om het jaar, dus zo ben ik dus in de brugklas naar de Harz geweest, in de 2e klas naar Zeeland, in het 3e jaar weer naar de Harz en in het 4e jaar naar Parijs ... Dat waren me overigens wel tijden joh! We hebben altijd ontzettend veel lol geschopt met z'n allen en zo hebben we bijvoorbeeld in Parijs in de metrostations al die zwervers een onvergetelijke avond bezorgd, maar jaah ... Wat wil je als er zo'n groep van 40 aangeschoten (door de witte wijn) scholieren voorbij komt die allemaal aan het zingen zijn, en die troep werd ook nog aangevoerd door 4 van die muzikale mafkezen die zich Jumanian noemden (inclusive me, want ik behoorde ook tot die groep muzikale mafkezen, maar dat kun je allemaal vinden onder de link Kunst :-) ) LOL!
Hier een foto van toen ik ongeveer 16 was ofzo ;-)
... Nadat ik de MAVO had gedaan, dus ook in Grave op het VSO (Voortgezet Speciaal Onderwijs) ben ik de HAVO gaan doen ... De MAVO ging me overigens wel aardig af, die heb ik in 4 jaar tijd gedaan en mijn examen bestond uit Nederlands, Engels, Frans, Wiskunde, Biologie, Geschiedenis en Muziek, dat waren dus 7 vakken, op D niveau en voor alles ook geslaagd!
De HAVO was wat moeilijker! Ik had nog nooit in een klas met zoveel leerlingen gezeten, want op de MAVO was de grootste klas waarin ik had gezeten maar hooguit ook 10 leerlingen ... Op de HAVO zaten er soms wel 34 in een klas! Ik ging naar het Hertog Jan College in Valkenswaard omdat dit ook goed te doen was met de bus om er te komen ...
Naast dat ik op een reguliere school terecht kwam, ging ik ook weer thuis wonen, en dit was nogal een overstap, eentje die ik eigenlijk emotioneel niet echt aankon, maar jaah ... Ik had nog steeds de wens om na de HAVO naar het Conservatorium te gaan, dus moest daar wel HAVO voor hebben.
De school op zich was wel leuk en de meeste leerkrachten waren ook wel okee, bovendien stond het HJC erom bekend dat er altijd grote feesten waren, meestal het Carnavalsfeest, soms ook een karaokebal maar ook een open podium, een musical en vaak ook nog een songfestival en een eindfeest. Bovendien hadden we met Sinterklaas ook allerlei activiteiten en zo hadden we met de bovenbouw altijd met sinterklaas een soort zuipfestijn en kwam er vaak ook nog iemand verkleed als Sinterklaas en ik weet dat meneer Dollekamp (een van de leerkrachten) dat ook wel eens heeft gedaan LOL! Het leuke vond ik nog met al die feesten dat de meeste leerlingen (dat waren er in totaal toch 1100) er waren en vaak ook nog de helft van de leerkrachten, want zelfs de conrector mevrouw Lemmens was niet vies van een feestje, gheeh! Op Theofaan was dat wel anders, daar kwamen vaak alleen maar die hards en dat waren er niet zoveel ;-) De rest van die leerkrachten waren niet zulke feestbeesten, maar op het HJC lag dat vaak net wat anders ...
Wat wel leuk was om te ontdekken, was dat we op het HJC OOK leerkrachten koppels hadden LOL! Op de MAVO op Theofaan had je bijvoorbeeld meneer Stouthandel die Geschiedenis, Tekenen, Duits en Economie gaf en zijn vrouw, mevrouw Stouthandel gaf kookles, mentorlessen en ADL achtige dingen. Zo had je meneer Spoorendonk die Wiskunde en Economie gaf en mevrouw Spoorendonk die kookles en Nederlands gaf ... Op het HJC konden ze er ook wat van! Zo had je meneer De Waal die Frans gaf en mevrouw De Waal Geschiedenis, en we hadden ook een volledig geschiedkundig echtpaar ... Meneer en mevrouw Dijkema, die we altijd gekscherend Dijkepa en Dijkema noemden LOL! Dan had je ook nog mevrouw Van Tongeren van Biologie waarvan haar broer, meneer De Bruin, dus gymleraar was bij ons op het HJC ;-) Ook bij de kantine werkte een echtpaar ..... Peer en Mientje zoals we hen altijd noemden ...
Verder hadden we ook werkweken, maar eigenlijk was dat merendeels voor de HAVO 4 leerlingen omdat deze klassen meestal werden samengesteld uit leerlingen die al op het HJC zaten en leerlingen die van andere scholen afkomstig waren ... De rest van de klassen gingen eigenlijk niet echt een week weg ... Die werkweken voor de 4HAVO leerlingen was eigenlijk bedoeld als een soort kennismakingskamp en meestal gingen we dan op survival in de Belgische Ardennen ;-) Wat 4HAVO en 5VWO leerlingen ook nog voor mogelijkheden hadden was om, geheel vrijwillig overigens, mee te doen aan een extra werkweek en je kon meestal kiezen uit 2 steden en in de tijd dat ik daar zat waren dat Londen en Florence ... Ik heb dus 2 keer 4HAVO gedaan, en het ene jaar ben ik in Florence geweest, het 2e jaar 4HAVO naar Londen LOL! De mensen die trouwens naar Florence gingen hadden meer een kunstzinnige vakantie, de mensen die naar Londen gingen ook, maar toch ook wat meer gefixeerd op het gezellige, en op de sfeer in Londen zelf. We bezochten wel musea, maar we hebben bijvoorbeeld ook de Jack The Ripper route gelopen enzo .....
Wegen met kronkels, wijsheid door waar te nemen
Omdat de overstap van Theofaan naar het HJC eigenlijk toch wel vrij groot was (ik had vanaf mijn 7e tot aan mijn 18e nooit echt in een gezinssituatie geleefd zoals de meeste mensen dit wel beleven en doordat ik zo beschermd was opgegroeid EN er bovendien ook nog een vertekend beeld werd voorgeschoteld van de maatschappij, dus eigenlijk het dogmatiseren, waarin Theofaan bij mij nooit volledig is geslaagd overigens LOL!) kon ik mezelf maar niet door mijn HAVO periode heen worstelen ... Daar kwam nog bij dat ik elke dag bang was dat er een aantal dingen die thuis waren voorgevallen in het verleden zich weer zouden gaan herhalen, dus eigenlijk leefde ik ook in een soort van angst ...
Spiritueel groeikundig gezien zat ik toen al aardig in de lift en ik ging soms ook weleens paranormaalbeurzen af, en zo ben ik mijn eerste echte liefde Raoul tegen het lijf aangelopen! Intussen was ik ook een andere opleiding gaan doen, want als ik vanuit de HAVO niet naar het Conservatorium zou kunnen, waarom dan niet eerst de MDGO Activiteitenbegeleiding doen, om daarna de opleiding tot muziektherapeute te doen, om vervolgens toch uiteindelijk op het Conservatorium te belanden? :-)
Bij de opleiding tot Activiteitenbegeleider zat ik dus met alleen maar meiden in de klas en we waren met 15 meiden. Op zich was het ook wel een gezellige meidenclub, al had ik weleens het idee dat men soms gemaakt sociaal onder elkaar was ... Mijn eerste indruk toen ik deze school binnenstapte voor het eerst was eigenlijk zoiets als: "Wowy, het gebouw heeft een ontzettende positieve uitstraling, maar iets en ergens klopt er iets niet helemaal, maar het ligt niet aan de school zelf." Toch was ik die opleiding gaan doen omdat ik hem nodig had om op muzikaal vlak verder te komen, want dat wilde ik toen toch maar al te graag!
De eerste week hadden we een soort kennismakingsweek en hadden we ook een project, de Prehistorie, en gingen we bodypainting doen en allerlei primitieve dingen maken en we hadden 3 eerste klassen en elke klas was een stam die een element vertegenwoordigde ... Zo had je een "Vuur" stam, een "Aarde" stam, en een "Wind/water" stam ... Dat was op zich wel grappig en de week daarna hadden we een werkweek en deze was in Someren, maar op zichzelf was dat ook allemaal wel gaaf, behalve toen er een stel wilden gaan glaasje draaien! 4 leerlingen konden naderhand niet meer slapen, maar die hebben nog 3 uurtjes kunnen slapen ... Ik niet, hoewel ik niet bang was, maar voor mij was dat een hele belangrijke test! Hier kom ik later nog op terug onder de link Spiritualiteit ;-)
Niet lang nadat we terug waren van deze werkweek, ging ik samenwonen met Raoul en wel in zijn flat omdat ik het thuis niet meer uit kon houden en in dat jaar is er wel zo het een en het ander gebeurd, onder andere mijn eerste en oudste hondje Muppy die op mijn pad kwam! Maar echt aarden op een flat? Nee, dat kon ik niet .....
In maart 1996 ging ik stage lopen in een verpleegtehuis in Veldhoven en op zich vond ik dat wel gaaf! Het waren allemaal bejaarden die lichamelijk ook het een en het ander mankeerden en ik mocht altijd een vrouwtje van toen 96 jaar eten en drinken geven, alleen had ik dat nog nooit gedaan voordat ik daar kwam stage lopen, dus ik vroeg aan mijn stagebegeleidster hoe ik dat moest doen, dat vrouwtje hete koffie geven ... "Oh" zei mijn stagebegeleidster "giet maar gewoon achterover hoor." Terwijl ze verder ging met het voorlezen van de overlijdensadvertenties uit de krant en een andere mevrouw inderdaad zomaar de koffie achterover goot in haar mond, verder niet echt kijkend naar haar en pas nadat ze haar voor de 4e keer koffie achterover in haar mond had gegoten vroeg of de koffie lekker was en niet te heet! Ik stond perplex, maar ik vroeg tegelijkertijd ook of dat eigenlijk wel normaal was, ik bedoel, ik kan het me voorstellen dat wij onze koffie ook nog niet eens drinken als deze te heet is, maar jaah ... Dat vond ze een brutale en asociale opmerking, maar jaah ... In de zorg is tijd geld en een cliënt een nummer, zonder enige empathie! Als je dan ook nog kijkt naar wat deze mensen de gehele week verder te doen hebben, dan is dit elke morgen de krant en het nieuws doornemen, dat kan ik me nog wel voorstellen, maar iemand die blind en bijna helemaal doof is, zoals dat vrouwtje wat ik eten gaf, heeft daar niet zoveel aan! 's Middags was er dan altijd wel wat anders te doen, maar week in, week uit waren dit wel steeds dezelfde dingen op dezelfde dagen, maar donderdags was dit altijd muziek en jaah ..... Dat was voor mij natuurlijk kaasje LOL! Ik mijn GEM WS2 meegenomen, versterkertje erbij, en maar spelen! Het was toen ook nog afscheidsviering van een van de andere stagiaires waar de helft van die ouderenclub naar toe was, maar stuk voor stuk hadden ze spijt dat ze daarheen waren gegaan en niet in de activiteitenruimte waren gebleven omdat er live muziek was en ze van verschillende huisgenoten die niet naar die afscheidsviering waren gegaan al hadden gehoord dat het gezellig was geweest! Sommigen waren zelfs een klein beetje kwaad waarom ik niks tegen ze had gezegd, jaah! Het was ook ontzettend gezellig die middag moet ik er wel bijvertellen en je zag al die ouderen helemaal opfleuren! Het einde van die week zal ik ook nooit vergeten toen ik weer wegging ... Hoewel ik gewoon maar een stagiaire activiteitenbegeleiding was en het was ook nog een snuffelstage, noemden men mij daar al zuster, zo ook dat oude vrouwtje van 96 jaar in die rolstoel, blind en bijna doof en met verkrampte handen, die ik 1 week lang te eten en te drinken heb gegeven ... "Dank u wel zuster" zei ze "dank u wel voor er te zijn en te helpen, ik heb het zo gezellig gevonden met u de afgelopen week, wat jammer dat u al weggaat!" Ik werd warm vanbinnen en kon mijn tranen amper in bedwang houden, maar ik was blij dat ik deze oude zielen nog een stukje Positiviteit en Warmte mee heb mogen en kunnen geven, al had het wel wat jaren nodig om me dit te realiseren ... Maar ik weet, dat wanneer iemand niet blij met je zou zijn geweest iemand dit niet zo zou zeggen, dat wanneer iemand zou hebben gemerkt dat je de dingen alleen maar vanuit een zakelijk oogpunt zou kunnen bekijken en niet vanuit Liefde iemand betrekt in het geheel, in dit geval dagactiviteiten en dus zomaar de hete koffie plomp verloren achterover zou gieten, iemand je na afloop niet zo intens bedankt ... LIJKT me, maar wie ben ik? Ik had tijdens deze stage wel het een en het ander uit de zorgsector mogen zien, en het baarde me toen al erge zorgen! Moest het toen al deze kant uitgaan?
Al snel ontdekte ik dat de sociale sector niet zo sociaal in elkaar zat als dat ze deden vermoeden, voor mijn gevoel was het daar maar een corrupt zootje ongeregeld, alsmede ook de conrector die daar een grote rol in had ... Het gebouw kon dan wel een positieve uitstraling hebben, de meeste mensen, op de kantinedames na want deze mensen waren ECHT geweldig, niet .....
Vanuit Kempenpoort, want zo heette deze MDGO school, ging ik een beroepskeuzeproject van 6 weken in, maar de meeste beroepen spraken me eigenlijk niet zo aan ... Ik wist pas in de laatste week dat mijn weg een opleiding Systeembeheer zou worden! De medeleerlingen waren wel leuke mensen overigens en wat dat betreft had ik in die 6 weken een tijd van mijn leven, ook wat betreft spiritueel groeien! Het foto's readen begon me namelijk al aardig goed af te gaan, gheeh!
Systeembeheer ... Das weer wat anders :-)
Nadat ik een half jaartje had rondgehangen op de MDGO opleiding Activiteitenbegeleiding was ik in een beroepskeuzeproject beland en uiteindelijk besloot ik maar om systeembeheer te gaan doen, want computers trok me al geruime tijd en buiten dat om had ik zo het idee dat computers weleens heel belangrijk zouden kunnen gaan worden in de toekomst! Muziektherapie, dus ook het Conservatorium kwamen hiermee wel van de baan, maar jaah .....
Ik ben dus uiteindelijk op het RIVB (Rijks Instituut voor Vak- en Beroepsonderwijs) terecht gekomen en ben daar de opleiding MBI (Medewerker Beheer Informatiesystemen) gaan doen. Dit was een ECABO opleiding (EConomisch en Administratief Beroeps Onderwijs), tegenwoordig vallen de opleidingen van het RIVB, net als de opleidingen van Kempenpoort, onder het ROC (Regionaal Opleidings Centrum) ... Ik ging toen 1 keer per week 1 dag naar school en de andere 4 dagen ging ik naar een bedrijfsoriëntatieproject in eerste instantie, omdat ik vond dat ik te weinig praktijkervaring had met stage lopen.
Ik kwam met allemaal jongens in de klas, die ook nog een stukje jonger waren dan mijzelf! Inmiddels woonde ik al lang en breed samen met Raoul en naast Muppy hadden we ook een Golden Retriever uit het asiel, maar hoewel het dierenasiel ons vertelde dat deze hond dominant was aangelegd, had deze niks te vertellen over dat kleine Muppyhondje van me LOL! Eerst ben ik, naast mijn studie op school, een bedrijfsoriëntatieproject gaan doen, want ik vond dat ik nog te weinig ervaring had met stage lopen en dergelijke ... Op zich was dat project wel leerzaam, maar wel jammer dat er van die klasgenoten waren die met propjes papier gingen schieten en ik zo nog niks kon leren ... Tsjaah .....
In eerste instantie hadden we les in een heel oud noodgebouw ... Het leuke wilde dat toen ik dit mijn vader vertelde hij er zich nog steeds over verwonderde dat dat gebouw NOG STEEDS overeind stond, want in de tijd dat hij daar voor verwarmingsmonteur leerde lekte dat gebouw al aan alle kanten, en dat was ergens eind jaren '60, begin jaren '70 LOL! Later zijn we in een oud bedrijfsgebouw gaan zitten, want met dat noodgebouw kon het zo niet langer meer, gheeh! De nieuwe school was namelijk nog in aanbouw, en dit werd ook meteen het geheel nieuwe ROC gebouw ...
Op zich was deze systeembeheerderstijd wel een leuke tijd ergens, al vonden sommige jongens het weleens nodig om zichzelf zonodig te moeten bewijzen tegen een vrouw, ghehehe! Theoretisch gezien was dat weleens een probleem, daar ik daar stukken beter in was dan in de praktijk, want met theorie daar haalde ik allemaal hoge punten mee, terwijl die jongens die zich zonodig wilden bewijzen vaak wel wat lagere punten scoorden, gheeh! Maar, ik kan ten minste nog wel zeggen dat ik OOK MS-DOS les heb gehad, gheeh, best wel prehistorisch ook!
Verder moest ik voor school ook een scriptie schrijven en het mocht overal en nergens over gaan, als het maar over computers ging! Ik ben ooit al eens in het Huis Van De Toekomst geweest, daarna met systeembeheer ook nog naar een excursie in Het Bedrijf Van De Toekomst, dus, met al die ervaringen die ik al met de zorgsector had, eveneens gebruikmakend van mijn snelle spirituele groei, ben ik een 53 pagina's tellende scriptie gaan schrijven over Het Ziekenhuis Van De Toekomst ... Dat ding is later kwijtgeraakt tijdens de verhuizing, maarreuhm ... Ik zit daar niet zo mee, want het komt een keertje boven water! Wedden dat iemand het dan gaat lezen en zal gaan zien dat er in die tussentijd angstvallig veel van is uitgekomen (dat is er nu al) ..... ;-)
Na een half jaartje bedrijfsoriëntatieproject ging ik stage lopen op het College Asten-Someren, wat later het Varendonck-College ging heten ... De eerste keer dat ik dit gebouw binnenliep samen met een van de docenten bedrijfsoriëntatie WIST ik gewoon dat dit goed zat ALOOK dat ik deze stageplek zou krijgen, nog VOORDAT we een gesprek met de schooldirecteur hadden! Hoe dit zit kun je lezen onder de link Spiritualiteit LOL! De stage op zich was wel leuk eigenlijk en op zich waren de collega's ook wel aardig, evenals de leerlingen, hoewel een klas met 30 brugklasleerlingen soms een beetje moeilijk onder bedwang te houden was LOL! Spiritueel was ik in die tijd ook aardig hard aan het groeien, en foto's lezen evenals het opsporen van wateraders met pendelen was toen al voor mij goed te doen ;-) Maar jaah ... Nu moet ik je toch eerst wat anekdotes vertellen, gheeh!
Per week verving ik vaak wel zo'n 5 keer een inktcartridge in het informatiekundelokaal omdat deze dan leeg was. We hadden 4 printers, dus dat wilde weleens gebeuren, aangezien er 18 computers waren die daar gebruik van maakten ... Nu wilde het geval dat de inktcartridge van de directeur, Dhr. Verrijt, eens leeg was ... Najaah ... Ook dat kan weleens gebeuren, maar goed ... Ik al helemaal dolhappy dat ik dat ding mocht vervangen bij de directeur ... Ik met mijn blije hoofd naar Jacques mijn stagebegeleider toe gestapt om aan hem een nieuwe inktcartridge te vragen, dus zo kreeg ik er eentje mee en zo ging ik naar de directeur ... Ik dus zijn oude inktcartridge uit zijn printer gehaald en die nieuwe uitgepakt, even mee geschud, teststripje erop en kijken of er inkt op kwam, maar, dat ding bleef maar wit ... Pffff! Nog maar een keertje schudden met dat ding ... WEER geen inkt op het teststripje ... Nog maar een keertje schudden, maar nog steeds werd dat teststripje niet zwart ... Maar ... Ik merkte dat mijn handen op een of andere manier vochtig werden en dacht: "Oh, oh, het zal toch niet?!" Ik naar mijn handen kijken en jaah! Die inktcartridge bleek hartstikke lek te zijn en het ergste was nog dat ik het lekgaatje niet kon vinden ... Jasses! Op datzelfde moment kwam ook nog net die directeur binnen ... Ik: "Shihit, dat ding is lek! Heel mijn handen zitten vol IEH!" Dhr. Verrijt: "Jaah ... Euhm ... En mijn stoel ook geloof ik ... Net als mijn papieren die ik eigenlijk nog de deur uit moet doen ..." Ik schaamde me dus echt groen, want dit soort dingen overkomen mij nu ALTIJD! Gelukkig had hij die brieven nog in zijn computer staan, was de schade aan zijn stoel nog meegevallen en gelukkig zat het witte hoogpolige tapijt van die directiekamer ook niet onder de inktspetters ... Pffff! Annemie van de Civiele Dienst moest wel weer op de proppen komen om te stofzuigen ... Het ergste van alles was nog dat ze jarig was die dag ook en dat er in die kl... cartridge maar 1 lullig klein piepgaatje zat en ik het van Jacques alsnog in moest bouwen .....
... Een andere leuke anekdote was die keer dat we met heel het personeel een uitje hadden in Maastricht ... Misschien is het wel bijgeloof, maar ik geloof er in ieder geval wel in, dat, wanneer je een mes per ongeluk laat vallen, je geld krijgt ... De leerkracht Muziek geloofde er niet zo in, maar op het einde van de dag kon ook HIJ niet meer ontkennen dat sommige dingen soms gewoon zo zijn LOL! We hadden 's middags eerst lunch in een restaurant op de Sint Pietersberg, wat op zich wel gaaf was, vooral het uitzicht daar, maar klunzige ikkes kon het weer eens niet nalaten om een mes per ongeluk op de grond te laten vallen ... "Aha" zei ik blij "Er is hier iemand die geld krijgt vandaag!" waarop deze leerkracht Muziek Franssen zei: "Ach jij ook altijd met je bijgeloof." waarop ik zei: "Nou, de dag is nog niet om, dus we zullen wel zien heh, gheeh!" 's Morgens hadden we een excursie in de grotten en 's middags gingen we winkelen en de heren gingen natuurlijk weer eens een biertje pakken op het terras, zo ook meneer Franssen, met zo ongeveer dezelfde leerkrachten om zich heen, die ook aan onze tafel zaten in dat restaurant. Ik kijk achter Franssen langs en wat zag ik?! Een tientje! Weer zei ik: "Hey meneer Franssen, ik wil niet altijd zeggen dat ik gelijk heb met mijn bijgeloof, maar als ik jou was, dan zou ik me nu maar eens 180 graden omdraaien want daar vliegt een tientje voorbij!" Franssen keek me argwanend aan, maar hij draaide zich toch maar om want stel ... En jaah ... Daar vloog inderdaad een tientje! Hij pakte dat tientje en keek me met hele grote verbaasde ogen aan, maar ik had pretoogjes, gheeh! "Goh heren, ga er nog maar eentje van nemen zou ik zeggen, toch maar weer mooi meegenomen dat tientje, is toch weer een rondje bier, ghehehe!" zei ik, en ik liep weer verder LOL! Die goede man heeft het NOOIT meer over "mijn bijgeloof" gehad :p
Uiteindelijk ben ik geslaagd voor mijn opleiding Systeembeheer, hoewel ik beter in de theorie was dan in de praktijk, want ik merkte toch dat ik te weinig systeembeheerderservaring had ... Iets wat me niet echt ten goede kwam met het op zoek gaan naar werk, maar jaah .....
... Al tijdens de opleiding tot Systeembeheerder ging het niet helemaal goed meer tussen Raoul en mij ... Ik kon absoluut niet aarden op een flat en hij stoorde zich aan wat dingen van mij en bovendien woonde ik een beetje illegaal bij hem in, dus was het voor mij de bedoeling dat ik wat voor mezelf zou gaan zoeken, alleen jaah ... In Nederland kom je niet zo snel aan een huisje, dus werd het 3 maanden in angst leven bij mijn ouders ...
Mijn ouders alsook mijn ambulant begeleider (die ik al had sinds ik op de HAVO zat) alsook de psychologen en pedagogen van het Regionaal Centrum Theofaan (wat nu dus Sensis heet) vonden het raadzaam wanneer ik zelfstandig begeleid zou gaan wonen, maar ikzelf had hier verre van een goed gevoel over ... Ik was al deze bemoeienissen moe en beu en wilde uitvliegen. Huizen zoals je die speciaal voor visueel beperkten hebt, zoals in Vught, Weesp en Ermelo onder andere, waren ook geen goed alternatief, want hoewel ze deze stichtingen als positief deden voorschotelen had ik er een geheel ander gevoel bij! Het feit dat je dan in zo'n huis woont met WEER begeleiding die VOOR jou bepaalt wat goed is en wat niet, en dit niet MET jou doet, en bovendien had ik heel sterk het gevoel dat het halve dossier wat van mij al was aangelegd, dat er weinig van klopte ... Het kwam dus ook zo ver (mede dankzij iemand die toen een hele goede vriendin van me was en die Inge heet!) dat ik tegen het Regionaal Centrum heb gezegd dat ik hen heus wel zou weten te vinden wanneer ik een nieuw hulpmiddel nodig zou hebben/krijgen, maar dat ik gewoon maar bitter weinig vertrouwen had EN heb in hun pedagogische en psychologische systeem! Dat was dus even opboksen tegen 7 man sterk, maar ik zat er niet mee, omdat ik voor mijn gevoel MOEST kiezen, en ik heb hiervan nog STEEDS GEEN spijt! Na 3 maanden thuis te hebben gewoond en een urgentieverklaring bij de woningbouwvereniging te hebben losgepeuterd, kwam ik dus in het huisje waarin ik nu dus al 9 jaar woon ;-)
Voor Muppy en mij was dit een hele bevrijding, zo'n nieuwe stek! Dat was in augustus 1997 ;-) EINDELIJK verlost van al die begeleiding enzo, waarmee ik al JAREN te maken had, die, naast dat ze op zich wel goede adviezen konden geven, er gewoon NIET waren wanneer ik dit ECHT nodig had, want, uiteindelijk heb ik toch alles ZELF moeten doen in mijn leven, want echt het gevoel dat zij me serieus namen heb ik nooit gehad ... Dus voor mij was het zo klaar als een klontje .....
Op het oogpunt dat ik wel aan werk zou komen, maar VOORAL ook omdat ik helemaal verslingerd was geraakt aan Shih Tzu's, kwam in oktober 1997 mijn 2e hondje Molly ;-) Muppy en Molly konden het in het begin niet zo goed met elkaar vinden (de eerste 6 weken) maar daarna zijn ze onafscheidelijk geworden! Verder had ik eigenlijk nog wel een hele goede vriendschappelijke band met Raoul.
Werk vinden ... Niet moeilijk, maar werk krijgen? Pffff!
... En daar leefden we dan in mijn huisje, Muppy, Molly en ik, met een MAVO diploma en een Systeembeheer diploma op zak, en ik ging zo eens de advertenties af, evenals het arbeidsbureau, maar jaah ... Steeds maar weer niks noppes nada .....
Uiteindelijk ben ik via een opnieuw weer teruggevonden vriendin, maar ook via mijn ambulant begeleider bij Roberttel terecht gekomen, een hele vage opleiding tot Callcentermedewerker van jawel, de Robert Coppes Stichting ... Het was een opleiding van 3 maanden en ik ging werken voor het Liliane Fonds, op zich wel een goed doel en het werk vond ik eigenlijk wel geweldig, maar de leerkrachten ... Nee ... Naar mijn idee waren ze TE kortzichtig en dogmatisch en jaah ... Ik kon het ook niet helpen dat ik in 2 dagen door het databaseprogramma Archie was heen gefietst! Dat krijg je als je systeembeheerder bent, en als je je verdere tijd dan niet zit te verdoen met het lastigvallen van anderen of uit je neus zit te (vr)eten, maar gewoon rustig achter de PC de brochures van hetgeen voor wie je gaat werken gaat zitten door te spitten, in dit geval het Liliane Fonds, wat is er dan mis? Niet? Afijn, men dacht er daar wat anders over, en jaah ... Het is ook vernederend dat degenen die slagen wel een bos bloemen krijgen en jij niet omdat je niet geslaagd bent, maar je MOET dan wel aanwezig zijn ... De mensheid is soms bikkelhard en Licht-zinnigheid is hierbij soms ook ver te zoeken .....
Vervolgens ben ik ook nog een opfriscursus Windows 98 en Microsoft Office gaan doen met daaraan vast ook nog een soort opleiding tot helpdeskmedewerker, en op zich vond ik deze opleiding wel okee, al werd ik niet aangenomen binnen dat bedrijf, ervan geleerd heb ik wel, maar weer was ik beter in de theorie dan in de praktijk ... Tsjaah .....
Uiteindelijk ben ik door het UWV GAK (mijn uitkeringsinstantie) arbeidsonbemiddelbaar verklaard en ik moet zeggen dat ik een ontzettend fijn laatste gesprek heb gehad met Dhr. Wim Sanders, mijn toenmalige arbeidsdeskundige! Hoewel het gesprek eigenlijk maar een half uurtje had mogen duren, duurde het 2 uur en het einde van het liedje was, dat ik me net zo'n Mona (van "Mona Weet Raad") voelde op het einde ... Het heeft zowel Wim als mij tot heel veel inzichten doen brengen en over 1 ding waren we het ZEKER ook eens: De maatschappij zou er niet gemakkelijker op worden!
Van zelfontplooiing naar freelance spiritueel werker
Het feit dat ik geen job heb zoals de meesten in de maatschappij en sommigen me dan weleens zien als zijnde een uitkeringstrekker boeit me niet meer ... In het begin had ik het er moeilijk mee dat ik nevernooit op het Conservatorium zou belanden, dat ik niet gemakkelijk aan werk zou komen als systeembeheerder en dat ik nu arbeidsonbemiddelbaar ben, maar in de loop van de tijd heb ik mogen groeien, heb ik mogen ervaren en weet ik heel goed wat ik wel en niet kan! Dit klinkt misschien cliché achtig in vele oren, met name die van de beperkte medemens, maar ik zie dit letterlijk niet als cliché, maar gewoon zoals ik het ervaar en zoals ik het MAG ervaren!
Tussen het zoeken van werk door heb ik niet stil gezeten, sterker nog, ik verveel me eigenlijk zelden en heb hobbies genoeg! 2 jaar nadat Molly op mijn pad is gekomen, is Jessy, mijn 3e hondje op mijn pad gekomen ... In 2001 heeft ze een nestje pups gehad, en ik heb hiervan genoten, maar OOK geleerd, en hetzelfde geldt voor mijn 4e hondje Beauty die in 2002 op mijn pad is gekomen en in 2004 een nestje van 2 pups heeft gehad!
Bovendien ben ik vanaf mijn 15e zo ongeveer met spiritueel ontwikkelen bezig en 2004 was wat dat betreft ook een heel belangrijk jaar voor me! Naar aanleiding van de benefit paranormaalbeurs in Delft waar ik foto's deed readen en daar ben ik tot het inzicht gekomen DAT ik ermee mag werken, en ook dat ik verschillende mogelijkheden hierin heb! Ik laat me hier geheel leiden door de spirituele wereld, en jaah ... Dan kan het zomaar gebeuren dat je in juli 2005 een werk/stage project voorgeschoteld krijgt, het Weert project!
Ik hoef dus niet meer naar werk te zoeken ... Werk alom om me heen! Mijn leermeesters zijn ook mijn werkgevers, degenen die ik mag helpen de "aannemers" ... Het enige nadeel is wel dat ik de Nederlandse maatschappij een beetje aan het ontgroeien ben en dit kan weleens problemen met zich meebrengen, maar, heb ik me niet altijd een vreemde eend in de bijt gevoeld?
Wat muziek betreft zit ik nu ook weer in de lift zogezegd ... Ik ben bezig om een demo CD met New Age muziek samen te stellen ... Een deeltje hiervan vind je dus al op de site ... Ergens weet ik, heel ergens, dat het goed gaat komen, sterker nog ... Het zit gewoon goed!
Waarom Conservatorium? Waarom Systeembeheer? Waarom Callcentermedewerker? Als je uiteindelijk spiritueel werker bent, hoewel de ervaringen altijd mee zijn genomen ... Uiteindelijk geloof ik in een zekere karma die ons brengt naar het doel waar we terecht mogen komen!
... Ik leef nu samen met mijn clannetje (mijn hondjes Muppy, Molly, Jessy & Beauty en mijn poes Cheeta die mijn leven is komen binnenwandelen), nog steeds in hetzelfde huisje en naast dat ik nogal wat plannen op stapel heb liggen, ben ik zo al met van allerlei dingen bezig, waarvan je een hoop zult terugvinden op deze site! Ik zou zeggen: Browse er eens wat rond en ervaar de grote uitgebreidheid aan informatie, leerzaam, leuk, soms ontroerend!
Just be welcome!
Marielle Vaassen